Hallo allemaal,

ik ben Annemarijn Bierenga en mag ook met Lente meedoen op 10 november. Net als voor vele anderen is het uitgenodigd worden voor de Nimrod de kroon op ons werk. In mijn dagelijkse werkzaamheden heb ik ook regelmatig met kronen te maken, maar deze zijn gelukkig sneller klaar dan mijn hond voor de Nimrod.
Afgelopen weekend heeft Lente ook een kwalificatie bij een apporteerveldwedstrijd gehaald, waar ik heel blij mee ben.

Toen ik Lente bij de fokker opgehaald had zei iemand: ik hoop dat jullie het samen kunnen vinden ... Al bijna 7 jaar heb ik heel veel plezier in de dingen die we samen doen, zoals o.a.: jachttraining door de jaren heen, vroeger behendigheid en dagelijks huishond zijn. Ik geniet ook ontzettend als we samen wandelen en ze gewoon hond is ...( en heeeeele stoute dingen uithaalt).

	Foto: Henk Boorsma

We hebben jaarlijks jachttraining gevolgd bij de KNJV-afdelingen Gooi-en Eemland of het Sticht. Iedere 2 jaar wisselden we (toevallig ) van trainer.
Arie heeft ons enthousiast gemaakt, Dirk heeft een A-hond van haar gemaakt en bij Roel hebben we in de breedte getraind. Ook heeft Gerry mij door de jaren heen heel veel geholpen bij het trainen. Verder heb ik met Lente de STAP-cursus op Ameland gedaan, wat ook erg leuk was.

De KNJV-afdelingen van de provincie Utrecht organiseren dit jaar de Nimrod. Het wordt dus een beetje een "thuiswedstijd" voor ons. Wij zien de 10e met spanning tegemoet en we verheugen ons!

Voor alle deelnemers heel veel succes en prachtig hondenwerk toegewenst! De toeschouwers wens ik veel kijkplezier ook en mooi hondenwerk!

Allen tot ziens op 10 november, Annemarijn Bierenga

Mijn naam is Jan van Dommelen, ik ben gelukkig getrouwd met Marion en samen hebben we 2 kinderen: Chantal van 17 jaar en Bas van 14 jaar.
In 1990 kwam onze eerste hond, een Grote Münsterlander, Pasja van de Heygrave. Op dat moment was ik nog actief in de paardensport en was Pasja eigenlijk bedoeld als huishond.
Dit veranderde toen ik Jan en Annelies van Overdijk leerde kennen. Door hun enthousiasme over de hondensport, begonnen ook mijn handen te jeuken.

Vanaf dat moment ben ik samen met Jan gaan trainen. Het resultaat mocht er al snel zijn, want al gauw (2e jaar) haalde Pasja haar eerste A-diploma’s. Als gevolg hiervan stond ze met haar 3 jaar al op de Nimrod. Achteraf was dit net wat te hoog gegrepen, gezien de weinige ervaring die we beide hadden.
Hierna zijn we nog 2 jaar doorgegaan met de KNJV-proeven.

Nadat ik niet meer actief was in het deelnemen aan wedstrijden ben ik begonnen met lesgeven bij de KNJV in Tilburg. Op 14-jarige leeftijd hebben we helaas afscheid moeten nemen van onze Pasja. Doordat er toen al snel een nieuwe hond zou komen ben ik na dat jaar gestopt met lesgeven. De veertien jaar met Pasja en de negen jaar lesgeven waren zeer leerzaam voor mij.

Maar zoals ik al eerder zei, kwam er al snel een nieuwe aanwinst: Jamie van het Meekenesch. Dit was voor mij en de rest van het gezin een totale omslag. Al snel kwamen we erachter dat we nu met een hele andere Münsterlander te maken hadden. In de puppytest kwam dan ook naar voren dat we te maken hadden met een hond die vol passie en gedrevenheid zit, maar ook erg dominant kan zijn.

Maar na enkele jaren veel tijd en energie geïnvesteerd te hebben, heeft Jamie dit jaar dan toch haar eerste A-diploma behaald. Hierop volgde twee A-MAPS, die er zeker mogen wezen. Dit resultaat heeft gezorgd voor de uitnodiging voor de Nimrod. Hier hebben ook Wil v.d. Langenberg en Maarten Bertens aan meegewerkt.

Verder wens ik alle deelnemers veel succes en een sportieve dag.

Hallo, mij is gevraagd een kleine "Mag ik mij even voorstellen?" te schrijven. Nou, hier komt 'ie:

Ik ben Frits de Kok, en ben getrouwd met mijn lieve vrouw Hellen. Samen hebben we 2 fantastische kids: dochter Ilona,en zoon Jeroen. En samen met onze Golden Lars wonen we in Heemskerk.
Ik ben 47 jaar, en werk als elektricien bij de NUON. Ik heb dus dagelijks met energie, elektriciteit en warmte te maken.

Maar niet alleen beroepsmatig.... Ook in onze Golden: "Lars" steek ik graag veel energie. De band die ik met hem heb, heeft een positief spanningsveld, en ik krijg van hem genoeg warmte om onze hobby met veel plezier voort te zetten... Om alles maar in mijn vaktermen te omschrijven ;)) ...

In 2003 is Lars bij ons gekomen als pup van 7 weken. Hij komt bij fokster Barbara de Jong vandaan (tegenwoordig beter bekend onder de kennelnaam: "Van de Zarina Zarola") en is er ééntje uit een nest van 4.
Lars is onze 3e Golden, en ik heb nooit durven dromen dat ik ooit op een NIMROD zou staan!
Onze eerste 2 Goldens waren superhonden en erg lief, maar helaas lichamelijk niet heel sterk. Ik heb met hun nooit echt lang op hoog niveau kunnen werken. Dat vond ik erg jammer, want dit is echt mijn grote passie.

	Foto: Nico Romberg

Dat Lars lichamelijk goed in elkaar zit, daar ben ik ten eerste al ontzéttend blij mee. Dat hij het in de wedstrijden goed doet, is leuk. Laten we eerlijk zijn: je steekt er toch veel tijd en energie in, dus dan is het ook leuk als je wat resultaat ziet. Maar dat ik nu op de lijst sta als "NIMROD deelnemer", is voor mij nog steeds onwerkelijk, maar ben er wel erg blij mee!

Natuurlijk heb ik Lars niet in m'n eentje op dit niveau gekregen, ik heb van héél veel mensen wat geleerd! En van alle tips, adviezen en trainingsprogramma's, heb ik de punten die mij het meeste aanspraken opgepikt. Ik wil hierbij dan ook van de gelegenheid gebruik maken om iederéén die betrokken is geweest bij de ontwikkeling van Lars (én ook van mij ;)) héél erg te bedanken!
Ik vind het een beetje gevaarlijk om namen te gaan noemen, want het zou niet eerlijk zijn om er één te vergeten. Dus een ieder die hiertoe heeft bijgedragen, weet dat voor zichzelf en bedank ik uit de grond van mijn hart voor alle begeleiding,tijd, energie, en geduld!

Buiten de "hondenwereld" durf ik het wel aan om mijn gezin te bedanken ... Voor alle tijd die ze me gegeven hebben om te trainen en wedstrijden te lopen, voor de telefoontjes die ik schijn te plegen tijdens alle leuke TV programma's, voor het "zoeken naar verdwenen spullen", voor de ruimte die ik in beslag heb genomen in de schuur en voor de support!

Ik hoop dat we er met z'n allen weer een mooie NIMROD van kunnen maken en ik wens alle deelnemers heel veel succes!
Dat de beste moge winnen..... En alle kijkers een plezierige, mooie dag!

Groet, Frits de Kok

Op 4 augustus 2001 werd Pip (Twinklestar of the Love of Liberty) geboren. Ik was erbij toen mijn hondje in de auto op weg naar de dierenarts werd geboren. De eerste jaren heb ik bij Joke de Zanger getraind, die mij toen al wees op het talent van mijn Pip.

In 2004 heeft Pip een schouderpees gescheurd en moest aan deze blessure worden geopereerd. Na een lange revalidatieperiode liep zij nog steeds kreupel en bij een second opinion bleek dat de operatie niet goed was uitgevoerd. Dus moest zij weer onder het mes.
Pip heeft zich heel moedig door drie jaar van "trainings-stilte" heen geslagen, want voor een hond die zo graag wil werken was dit echt heel frustrerend.

Sinds vorig jaar oktober ben ik weer met haar aan het trainen, bij Willy Walbeek. Het afgelopen jaar heb ik van Willy geleerd om de goede werkkwaliteiten van Pip extra te benutten en te dealen met haar minder goede kantjes. Bedankt Wil!!!
Pip heeft een onvoorstelbaar doorzettingsvermogen, kan geweldig slepen lopen en heeft veel eigen initiatief. Daar kan ik echt van genieten!!!

Dit alles heeft het afgelopen seizoen geresulteerd in een KNJV-A diploma en 4 MAP-A diploma’s. De uitnodiging voor de Nimrod is natuurlijk de kroon op ons werk.

Er is mij gevraagd ook nog wat over mijzelf te schrijven.
Ik woon in Delft samen met mijn man Ton en onze drie Flatcoated Retrievers: Pip, haar dochter Harley en Jorja het werkhondje van Ton. Met Flow, onze eerste Flatcoated ben ik 2000 voor het eerst begonnen met jachttraining.

Ik vind het heerlijk om samen met je hond aan het werk te zijn. Helaas ben ik wegens mijn gezondheid nog maar één keertje op jacht geweest, een geweldige ervaring.
Ik ben actief voor de Flatcoated Retriever Club en lid van de Jachtcommissie. Als ik niet met mijn honden bezig ben, ga ik naar mij atelier om te schilderen.

Tot slot wens ik alle andere deelnemers heel veel succes de 10de!!!

Hallo, ik ben Hans Mathijssen, 52 jaar, en van beroep schilder. Gelukkig getrouwd met Janny.
Hobby’s: natuurlijk al meer dan 25 jaar mijn honden, wedstrijdschieten met een luchtgeweer, pickeruppen en sinds dit jaar ook het jagen.

Blue is mijn eerste Labrador. Daarvoor had ik Sheeba en Ohrin allebei Goldens, en Falco een Duitse Staande Langhaar. Deze heb ik met wisselende successen voorgejaagd op vele wedstrijden.
Mijn eerste serieuze Jachthondentraining heb ik gevolgd bij Kees van de Smissen. Hij is er helaas niet meer, daar heb ik het jachthondenvirus opgelopen en ik denk dat je daar nooit meer vanaf komt.
Kees was een zeer gedreven trainer en dat bracht hij ook over op zijn cursisten. Meerdere keren heeft Kees op de Nimrod gestaan, zoals ook verschillende cursisten van hem hebben deelgenomen aan de Nimrod.

Cees Schormans heeft mij enthousiast gemaakt voor een labrador op een wedstrijd georganiseerd door John Kosse. Daar waren we beiden gevraagd om te helpen. Cees vertelde me over zijn successen met zijn hond Tyra en dat hij daar in de toekomst een nestje mee wilde fokken. Ik ben de resultaten en de successen van Cees en zijn hond Tyra wat beter gaan volgen en het vervolg kunt u zelf wel raden.

Er werd een pup bij Cees besteld en ik had de eerste keus bij de reutjes. Ze werden op sinterklaasavond geboren, 5 december 2002. De keus viel op Blue. Het was een beslissing op gevoel omdat er weinig verschillen in de pups zaten. Zijn naam werd voluit Millers Square Blue.

De puppycursus werd gegeven door Cees Schormans zelf. Toen werd duidelijk dat er weinig verschillen in de pups zaten. Na een half jaartje trainen werd de training afgesloten met een onderlinge wedstrijd op C niveau. Met 49 punten mochten we de Millers Square beker in ontvangst nemen.
Daarna heb ik onderdak gevonden bij Rien Thijs, tweevoudig Nimrod winnaar. Hier heb ik ook een geweldige tijd gehad omdat hier de ontwikkeling van Blue door kon gaan. Elke zondagmorgen en/of donderdagavond werd er getraind achter het vliegveld in Bosschenhoofd.

Doordat de studie voor het behalen van mijn jachtakte dit jaar meer tijd in beslag nam dan ik had verwacht, ging dit ten koste van het trainen met Blue. Ik heb op mijn enige vrije dinsdagavond nog wat trainingen gevolgd bij Arno Brosky en Arnaud Korst, en daarna bij het trainingsgroepje van Cees Schormans waar ook de twee andere Nimrod-deelnemers bij trainen nl. Cora v.d. Weele en Natascha Ripzaad.

Nadat Blue in Vuren en Bernisse bij een labradorwedstrijd de hoogste B wist te winnen, werd het tijd om het grotere werk uit te proberen.
In 2005 te Lewedorp werd zijn eerste KNJV A diploma behaald van 93 punten.
In 2006 wist Blue een diploma van 97 punten te behalen en de MAP van Lunteren te winnen en als bekroning werd dat jaar ook de Artemis gewonnen.
In 2007 was het hoogste A diploma 93 punten en er werden 3 MAP’s gewonnen en een gedeelde tweede plaats op de Artemis.

In 2008 moest het gaan gebeuren. Er werd een KNJV diploma van 98 punten behaald, de basis was gelegd. Tussendoor ook nog een U behaald op een veldwedstrijd. En de volgende doelstelling was proberen twee MAP’s te winnen, anders sta je bij de Labradors niet op de Nimrod. Dat werden er uiteindelijk vijf.
Je weet dan dat een grote wens uit gaat komen, maar toch moet eerst dat bevrijdende telefoontje komen van Betty v.d. Woude en dat kwam.

Bedankt aan degenen die in de afgelopen jaren mij hebben geholpen dat deze wens nu verwezenlijkt wordt.
Alle deelnemers ontzettend veel succes en ik hoop dat we het publiek mooi hondenwerk kunnen laten zien.

Groetjes van Hans en Blue.

Vincent Reukers, 60 jaar en ik woon in Doetinchem.

Mijn honden zijn de Duitse Staande Kortharen Mendie, 12 jaar en Nimrod-deelnemer in 2000 en de Tsjechisch gefokte 5-jarige teef Runa z Bosovic.
Bij mijn tweede hond koos ik voor een Tsjechische hond omdat de Tsjechen veel waarde hechten aan honden die stabiel van aard en een rustig karakter hebben.
Als jachtopzichter gebruik ik Runa voor de jacht.

	Foto: Henk Eggink

Ik besloot haar langzaam te laten rijpen en in 2008 te kijken of zij zich zou kunnen kwalificeren voor de Nimrod.
2008 lijkt voor haar en mij een jaar van uitersten te worden.
In februari kwam ze door een ongelukkige samenloop van omstandigheden op de autobaan terecht en werd geschept door een auto die 120 km per uur reed. Ogenschijnlijk kwam ze met de schrik vrij en bleef het bij wat oppervlakkige schaafwonden.

Daarna ging zij steeds houteriger lopen hetgeen ze voor het ongeval in mindere mate deed. Haar werklust nam af, oogde wat depressief en luisterde steeds slechter.

Foto’s wezen in juni uit dat het lumbale gedeelte van haar rug geheel vergroeid was. De orthopeed stelde dat er sprake was van een zeer ernstige vorm van spondylose, facetatrose en kissing spine.
De vraag werd gesteld of ik met deze hond nog verder wilde gaan. Haar in te laten slapen vond ik geen optie en besloot uit te gaan zoeken wat de mogelijkheden voor haar nog waren.
Middels medicatie, voedingssupplementen, hydrotherapie (Momodog Lintelo) en een dagelijkse massage door het baasje verbeterde haar situatie tegen de verwachting in.

De dierenarts adviseerde mij daarna de hond normaal te belasten en haar vooral beweging te geven en dingen te doen die ze graag doet ...
Zij vond dat ik aan de KNJV proeven en de MAP’s deel kon nemen en haar niet overmatig moest belasten. De dagelijkse massage is voor haar een feest. Als ik roep "massage" rent ze naar haar "behandeldeken". Zeg ik haar dat ze zich moet ontspannen dan weet ze dat ik pas tevreden ben als ze voorwendt te slapen.

De laatste KNJV proef leverde een A-diploma op en vervolgens behaalde ze 4 bescheiden MAP A-diploma’s. Dit bleek tot mijn verrassing voldoende te zijn voor een uitnodiging om aan de Nimrod 2008 deel te nemen.

Alle reden voor haar en mij de Nimrod 2008 in Vianen te gaan vieren.

Vincent Reukers.

Hallo hondenvrienden.

Mijn trouwe viervoeter is Urban v.h. Bossche Front, geboren 23 mei 2001, een Curly coated retriever reu.
Hij is een ster, zolang hij maar zelfstandig mag werken. Komt pas terug wanneer hij wat gevonden heeft. Gaat altijd vol passie naar trainen. Dirigeren is niet zijn sterkste punt, waarom daar heen,als het daar ligt?

Vorig jaar haalde hij zijn eerste A-diploma en dit jaar zowaar 2 A-diploma’s en een map A.
Ben dus erg trots op hem. Omdat er verder geen Curly’s met A-diploma’s zijn kregen we de uitnodiging voor de Nimrod.

Urban is mijn tweede Curly. De eerste was Luxury, een Curly teefje, helaas in juli op veertien jarige leeftijd overleden. Zij was de eerste Curly Coated, waarmee ik naar de Nimrod ging.
Ook hebben we inmiddels nog een Curly reu van bijna 2 jaar.

Nu iets over mijn zelf. Mijn naam is Ria van Rijt, ben 69 jaar, 2 kinderen, en 4 kleinkinderen en helemaal verslaafd, aan jachttraining.

11 jaar terug ben ik met mijn man Jan vanuit de Haarlemmermeer polder naar Friesland verhuisd. Was net begonnen, met Luxury, met een beetje jachttraining en wilde hier verder gaan. Ben terecht gekomen bij Klaas Tuinman. Een echte man van het veld, zelf ook Nimrod AA gelopen.

Daar heb ik zoveel van geleerd, en nog. Zodat de liefde voor jachthondentraining mij nu nog bezighoudt. Ik geniet er nog steeds van om een hond bijvoorbeeld een sleep te zien lopen. Wil iedereen bedanken, die mij geholpen hebben met trainen.

Ik wens ieder een sportieve en fijne Nimrod toe.

Net-Niet-Nimrod-Nevis naar NIMROD 2008 !!!!!
Niet meer verwacht, maar toch nog gekomen....
Met Nevis naar de Nimrod, dat vervult al onze dromen !!

Ik ben Natascha Ripzaad, 29 jaar een woon in Breda. Samen met mijn maatje Nevis ga ik dit jaar naar de Nimrod ... en dit keer niet alleen om te kijken: Nevis doet mee !!

Nevis is de 1e hond waarmee ik op hoog niveau A’s gelopen heb. Mijn eerste hond was een kruising, Rakker, hem kreeg ik op mijn 4e verjaardag. Een hond van goud, maar luisteren deed hij niet.
Daarna kreeg ik op mijn 18e mijn 1e labrador, een blonde genaamd Scruffy. Een boef eersteklas en mijn speciaalste labje. Met hem ik B’s en Map B’s gelopen en het A-werk kon hij ook. Maar omdat Scruffy geen stamboom had mocht ik met hem nooit opgaan voor de A. Desondanks heb ik met hem toch A-training gedaan, zodat ik daarvan zelf alvast veel kon leren. De 1e A van Nevis is aan hem opgedragen.

Nevis kreeg ik toen ik 21 werd; hij is voor mij een superhond, nu 8 jaar en nog steeds in topvorm!
Toen wij besloten er een 2e lab bij te nemen wilde ik graag een pup met stamboom uit jachtlijnen, zodat ik hopelijk ooit met hem een A-tje zou kunnen halen. Ik wilde persé een pup van de vader van Nevis: Staftly Ambassador of Bellever.

Toen zijn moeder, Noeri-Kelly van het Notenbos, het jaar ervoor naar de Nimrod ging en wij hoorden van het aankomende nestje, was de keuze snel gemaakt en begon het lange wachten. Nevis was de stoutste pup uit het nest, en daar heb ik hem ook bewust op gekozen. Een hond met pit ! Cees & Astrid Schormans bedankt voor deze fantastische hond. Millers Square Nevis Son of Legends, heeft zijn naam eer aan gedaan!

Nevis is een hele goede werkhond, maar bovenal is hij mijn beste maatje. Hij is echt door en door verwend! Hij gaat vaak lekker mee rennen in de polder en duikt dan in alle watertjes en sloten, rent rond als een gek en loopt sporen van allerlei soorten wild. Nevis weet perfect het verschil tussen 'vrij' zijn en werk. Bij elk A-diploma gaan we langs McDonalds om kipnuggets voor hem te halen, dat is traditie geworden!
Nevis heeft altijd goede zin! Ik ken niemand die zo graag naar zijn werk gaat als hij ...

Toen wij Nevis kregen ben ik met hem gaan trainen bij Joachim van Beek in Oosterhout. Van Joachim heb ik zélf vooral heel veel geleerd. Het goed kunnen lezen van je hond en je trainingen daarop aanpassen is één van de waardevolste lessen geweest.
Wij trainen nu al een jaar of 5 met een vast groepje. Ervaren voorjagers, ex-Nimrod-deelnemers en dit jaar is het supermooi: alle 3 de Nimrod-labradors zijn trainingsmaatjes! Het is fijn om te trainen met mensen die weten wat er gevraagd wordt om aan de top te komen én vooral ook te blijven.

Graag wil ik hierbij mijn vader en moeder bedanken voor de jarenlange steun bij alle trainingen en wedstrijden. Zonder hen had deze prestatie niet mogelijk geweest. Scruf en opaatje ... we hebben gezorgd dat jullie nog steeds trots ons kunnen zijn, bedankt voor alles!
Verder iedereen bedankt waarvan wij ooit iets hebben geleerd en alle 'fans' bedankt voor de fantastische reacties en felicitaties !!

Nevis heeft meer gehaald dan ik ooit had durven dromen ... al jarenlang houdt hij zich staande tussen de zware concurrentie in de labradortop. Deelname aan de Nimrod 2008 is dan ook een kroon op zijn werk. Maar een afsluiting van zijn carriére zal het zeker niet zijn ...!

Afgelopen zaterdag is onze nieuwe trots (en zoon van Nevis) geboren: 'Shendor'. Hopelijk heeft hij wat van papa's genen meegekregen.
Wij gaan op de Nimrod vooral genieten. Hopelijk van het mooie werk dat hij laat zien, maar anders met alle mooie prestaties die hij al jarenlang heeft behaald in onze gedachten!

In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst ! Have fun.

Groetjes, Natascha en Nevis

Hallo hondenvrienden,

Ik zal me even voorstellen. Ik ben Cor Snippe en getrouwd met Tina. Wij zijn in bezit van twee honden, een Engelse Setter Tessa genaamd en een Heidewachtel Sanja. Met Tessa ben ik begonnen met de jachthondentrainingen / proeven, maar dat lukte niet goed.
Omdat ik er erg veel plezier in had en Tessa er niet geschikt voor was, hebben we besloten om nog een tweede hond aan te schaffen en dat is Sanja.

Sanja had de passie en de feeling om tot goede resultaten te komen. Met training en hulp van trainers Martin en Karel (die helaas is gestorven) van gewest Meppel heb ik het resultaat bereikt om 10 november de proeven van de Nimrod te doen.
Het is nog erg onwerkelijk omdat in een vrij korte tijd Sanja de A en de MAP A heeft behaald.

Mijn vrouw en ik zijn dan ook erg trots op onze hond. Daarbij niet vergeten dat ons andere hond Tessa ook ons dierbaar is. Maar zij is gelukkig als ze lekker thuis kan blijven.

Ik verheug me erop jullie allemaal te treffen op 10 november en hoop dat het een geweldige dag wordt.

Met vriendelijke groet, Cor Snippe.

Beste jachthondenliefhebbers,

Mijn naam is Hanneke Soesbergen en ik ben met mijn Korthals Griffon Milan-Oro van de Westenholter Stins uitgenodigd om deel te nemen aan de Nimrod 2008. Geweldig.

De zomer nu 9 jaar geleden waren mijn man en ik in Frankrijk op vakantie en zagen bij een dierenarts een enorm grote poster van hondenrassen. Wij kozen uit de hele reeks de Griffon Korthals uit. Eerst voor de grap, later voor het echt. Thuis komend van vakantie bleek er een nest te zijn. Toen kwam onze oudste hond Tasso.

Destijds zijn wij door de helaas vorig jaar overleden Joska Gosens-Elderman, die met haar Weimaraner Max al bezig was, enthousiast gemaakt voor de jachthondentraining en gestart en gebleven bij de trainingsgroepen van de Utrechtse Heuvelrug. Inmiddels al weer 5 jaar bezig met Milan en straks met zijn zoon Maro die in april dit jaar geboren is.

Naast de training bij de Heuvelrug (Jan-Peter, Erik, Herman, Piet en degenen die ik nu vergeet te noemen) train ik al jaren bij Andries Wajer. Alle trainers zeer veel dank en Milan en ik gaan ons best doen op de 10e, tot dan.

Ik ben John van Steen, 46 jaar oud en ik woon in Dorst. Ik ben getrouwd met José en we hebben samen drie kinderen, Shirley(18), Daisy(16) en Dwayne(13).
We zijn in het bezit van twee Duitse Staande Langharen. Djuca(8) en Tygo(5).
Ik ben werkzaam bij de Koninklijke Marechaussee.
Mijn hobby’s zijn: voetbalsport, tennissport, koi karpers, jachthonden apporteertraining / instructie en alles wat met de jachthondensport heeft te maken.
Trainers waar ik het meeste van heb geleerd: Joachim van Beek en Rinus Biemans

Onze eerste hond was een Golden Retriever, Gino genaamd. Gino was een zogenaamde “show” Golden Retriever. Ik heb er wat gehoorzaamheidscursussen mee gedaan en ik heb ook nog een serie jachttrainingen met hem gedaan. Dat was niet echt een succes.
Gino was een fantastische lieve hond, maar bezat geen jachtpassie en ik had toen nog teveel andere hobby’s.

In 2000 kwam Djuca bij ons. Via een vriend had ik kennisgemaakt met het ras van de Duitse Staande Langhaar. Een fantastische allround jachthond en een mooi ras. Bovendien zijn het zeer sociale honden.
Djuca was bijna 4 maanden toen hij bij ons kwam. Met hem ben ik toen wat fanatieker aan de jachthondensport begonnen. Dit ging vrij aardig en Djuca liep al een snel een goed KNJV-B diploma.
Vervolgens aan de A training begonnen en ook dit ging vrij aardig. Echter Djuca kon het A werk niet laten zien in de wedstrijden. Hij was niet in het bezit van een stamboom en zodoende mocht hij niet deelnemen aan de KNJV-A proeven.

Ik was echter hevig besmet met het jachthondenvirus. Ik heb me toen georiënteerd binnen het ras en in 2003 kwam Tygo bij ons. Zijn vader Arko vd Croonenburgh met voorjager Mark Konings had in 2001 aan de NIMROD in Dorst meegedaan.
Ik wilde dolgraag een pup van Arco. De fokker van Tygo, Jac Akkermans, woonde op een steenworp afstand en we hebben Tygo dan ook heel vaak als pup bewonderd. Hij was de enige reu in het nest. We hadden van begin af aan een bijzondere band.

Op 2-jarige leeftijd behaalde Tygo zijn eerste KNJV-A diploma’s. Het ging toen wel heel snel. Op 3-jarige leeftijd jaar behaalde Tygo zijn eerste MAP-A diploma’s.
Tussentijds nog kwalificaties gehaald in de Veldapporteer wedstrijden en nog Nederlands en Internationaal schoonheidskampioen geworden.
In het vierde jaar zou het gaan gebeuren, echter dat jaar werd een rustjaar voor Tygo. Ik ben een maandje of acht in het buitenland werkzaam geweest.

Dit seizoen lekker en ontspannen getraind. De resultaten waren in de eerste wedstrijden goed en de verwachtingen werden groter. De uitnodiging aan de Nimrod is dan ook fantastisch en een wens die nu in vervulling is gegaan. Ik hoop dan ook dat Tygo en ik, samen mooi team- en hondenwerk kunnen laten zien.

Ik wil iedereen in mijn omgeving die meegeholpen heeft met de trainingen van Tygo of anderszins bijgedragen heeft aan deze uitnodiging bedanken. In het bijzonder Rinus Biemans. Immers alleen, zonder hun hulp, adviezen en alle tijd van die mensen, kom je er niet.
Daarnaast ook mijn thuisfront voor de vele keren dat ik weg was om wéér eens te trainen voor mijzelf of voor anderen, bedankt voor jullie begrip en ondersteuning.

Verder wens ik alle deelnemers aan de Nimrod 2008, een sportieve en een leuke top jachthondendag toe. Iedereen veel succes en tot ziens op de Nimrod 2008.

Hallo beste jachthondenvrienden,

mijn naam is Keimpe Strikwerda en mijn Engelse Springer Spaniel heet Brûzer. Dit is een Friese naam en komt van het woord brûzen (spreek uit als broezen). Vrij vertaald past dit woord bij iets dat, of iemand die, vol passie door het water of struikgewas gaat. Aangezien een Springer dat goed kan, heb ik hem die naam gegeven.

Mijn hond is vijf jaar geleden als pup gekocht van zijn fokkers Ton Verhoeven en Rebekka van Hese. Brûzer is een zoon van Buie en Bessie, twee fantastische jachthonden. Over Buie werden toen hij pup was, artikelen in de Jager geschreven door Albert de Boer.

Als kleine jongen wilde ik al graag een hond hebben en mijn eerste hond was een Welsh Springer spaniel, waarmee ik als jongen veel weg was het veld of de natuur in. Mijn liefde voor de Spaniel kan wel eens van die tijd komen.

Later (1988) kochten we een Flatcoated Retriever en met deze hond ben ik met het jachthondenwerk in aanraking gekomen. Dit was een geweldige hond. Hij heeft mij in moeilijke tijden vaak gesteund en is als jachtmaat vaak met mij weggeweest. Uiteindelijk is hij ruim 14 jaar geworden.
Daarna heb ik nog een Flatcoat gehad die helaas te vroeg aan kanker is overleden. Toen werd een Drentsche Patrijshond aangeschaft. Deze hond is nu zeven jaar oud en gaat ook mee op jacht. Door zijn gedrag kon ik niet langer doorgaan met de jachthondentraining en moest ik noodgedwongen stoppen.

De verhalen over Buie heb ik steeds gelezen en toen ik in de Jager las dat Buie vader was geworden, heb ik de fokker benaderd. Een dag later hadden we een pup in huis, Brûzer dus.

Het klikte direct tussen ons en we zijn echte maten geworden. Ik heb deze hond getraind op basis van 'will to please'. Eigenlijk had het veldwerk beter bij hem gepast, maar de veldwedstrijden zijn niet bij ons in de buurt en de afstanden vanuit Friesland zijn te groot. Bovendien moet hij met mij mee op jacht. In de zomer leuk trainen en in de herfst en winter lekker op jacht. En daar heb ik hem uiteindelijk voor.

Omdat het een praktijkhond is, past een MAP ook beter bij hem dan een KNJV-proef. De training heb ik rustig opgebouwd en aangepast aan waar hij aan toe was en wat hij aan kon. En steeds met plezier trainen. Zo ben ik pas in zijn vierde jaar echt begonnen met het A niveau en wanneer we geluk hadden gehad dan had Brûzer dat jaar een KNJV A-diploma kunnen halen. Zover en niet verder was hij dus.

Maar het plezier waarmee hij werkt en zijn grote 'will to please' maakt hem een talent. Dit jaar was hij verder en vond ik dat hij klaar was voor het A-niveau. Dat is ook gebeurd. We hebben een schitterende proef gehad in Tijnje, onze eigen proef. Op deze proef haalde hij een A-diploma en een eerste prijs. Nu mocht hij dus ook meedoen aan de MAP-A. Ook dat diploma heeft hij gehaald.
Op basis van deze resultaten hebben we een uitnodiging gekregen voor de Nimrod.

Brûzer kan veel en ik hoop dat ik op de Nimrod kan laten zien hoe goed hij kan werken en dan is het niet alleen voor ons, maar ook voor het publiek genieten geblazen.

Mijn dochter van 10, Raya, is ook helemaal gek van de jachthondensport. Zij heeft mij vaak geholpen en gaat ook vaak met mij mee. Ook op de Nimrod is zij van de partij. Wanneer zij 13 jaar is krijgt zij haar eerste jachthond en kan zij aan de slag en ga ik haar helpen.

Ik wens iedere deelnemer heel veel succes en een mooie dag toe. Dit laatste wens ik natuurlijk het publiek ook toe.

Keimpe Strikwerda

Even voorstellen, mijn naam is Johan Visser, eigenaar van True Bickel from the Go-Getters.
Ik ben al sinds 1981 bezig met hondenwerk. In 1985 ben ik met Golden Scorpion (Doby) op de Nimrod geweest.
Met Excel van de Woudstreek heb ik hele goede resutaten bereikt op veldwedstrijden. Daarna heb ik T.Rex gehad die om gezondheidsredenen beperkt inzetbaar was.

En nu dan Bickel. Het bleek al snel dat het een geweldige hond is om mee te werken, zowel in de praktijkjacht op diplomadagen, workingtesten en MAP's.
Daarnaast geef ik ook met veel plezier Jachthondentraining. Dus U begrijpt wel dat ik een honden leven heb!!!

Hallo allemaal,
Mijn naam is Willy Walbeek en dit jaar ben ik, samen met mijn hond Piusz, één van de gelukkigen, die een uitnodiging heeft gekregen voor de NIMROD 2008.

Piusz is een leverkleurige Flatcoated Retriever, een teefje dat ik in 2003 heb aangehouden uit het eerste door mij zelf gefokte nest.
In 2004 heb ik ook deelgenomen aan de NIMROD, met de moeder van Piusz: Fidesz. Toen is het helaas niet gelukt om alle stuks wild binnen te brengen, maar hebben we wel de kans gehad om mooi hondenwerk te laten zien.
Ook dit jaar hoop ik dat weer te kunnen laten zien en wie weet nog net iets meer...

Mijn eerste hond was trouwens een Golden Retriever. Toen ik nog bij mijn ouders thuis woonde kreeg ik altijd te horen dat ik maar een hond moest nemen als ik op mezelf ging wonen. Korte tijd nadat ik met mijn huidige partner Hans was gaan samenwonen, ging er dus eindelijk ook een lang gekoesterde wens in vervulling: een hond!

De liefde voor honden is nooit meer overgegaan. Helaas overleed de Golden op een leeftijd van drie jaar. Hierna kwam al snel de Flatcoated Retriever in beeld en mijn eerste Flatcoated Retriever teef, genaamd Laszlo, was een feit. Met haar heb ik de jachthondentraining ontdekt en heeft mijn leven een totaal andere wending genomen, anders dan ik tot dusver had verwacht.

Na een afgeronde studie Bedrijfskunde, en ruim drie jaar in een daarbij passende functie, besloot ik mijn ziel en zaligheid te leggen in juist deze jachthondentraining. En tot op heden heb ik hier nooit één moment spijt van gehad.

Met Laszlo heb ik een aantal KNJV-A diploma’s gehaald (de MAP’s bestonden toen nog niet), maar kwalificeren voor de NIMROD was niet haalbaar. Wel heb ik met haar ongelooflijk veel gejaagd en ze was dan ook een echte praktijkhond, die tot kort voor haar dood nog haar steentje bijdroeg. Een hond om nooit te vergeten en de basis van mijn liefde voor het ras Flatcoated Retriever.

Na Laszlo heb ik, na een lange en zorgvuldige oriëntatie, een teefje (Fidesz) betrokken uit overwegend Engelse werklijnen, uit de kennel Quail’s van Ditmar Duinkerken-Jense. Met haar had ik een echte ‘klik’ en dit resulteerde in de al eerder genoemde deelname aan de NIMROD 2004 (net als overigens haar oma ‘Night’). Inmiddels is zij ruim 9 jaar en gaat nog steeds volop mee op jacht.

Piusz is een echte dochter van haar moeder en behaalde op tweejarige leeftijd haar KNJV-A en MAP-A diploma. Uiteraard betekende dit niet dat het al een volledig afgerichte hond was. Een Flatcoat is namelijk laat af en heeft voldoende tijd nodig om te rijpen en ervaring op te doen. Ook praktijkervaring hoort daarbij. Het jaar erna haalden we weer keurig twee KNJV-A en twee MAP-A diploma’s, een prima bevestiging dat we op de goede weg waren.

Vorig jaar hebben we even geen proeven gelopen en heeft zij een nestje gekregen, waar wij ook weer een teefje uit hebben aangehouden. Inmiddels hebben we dus wel drie honden, die alle drie actief zijn ...

Na twee jaar geen proeven meer met Piusz te hebben gelopen, was het dit jaar afwachten hoe de vlag er bij hing. Groot was dan ook de blijdschap dat we dit jaar werden uitgenodigd. Het blijft toch een grote eer!
Voor de tweede maal op de NIMROD staan en dit keer zelfs met een zelfgefokte hond. Daar had ik alleen maar van durven dromen ...

Rest mij alle deelnemers een hele gezellige, sportieve en succesvolle dag toe te wensen. Dat we met z’n allen maar mooi hondenwerk mogen laten zien!

Groetjes, Willy Walbeek

Aan alle lezers.

Samen met mijn labrador teef Loyal Jewel vd Hooydamhoeve uitgenodigd worden voor de Nimrod is toch wel heel apart.
Bijna 10 jaar ben ik nu bezig met de jachthondensport. Begonnen bij de KNJV Tholen rond de boerderij van Dhr. en Mw. Punt te Oud Vossemeer, waar ik de eerste beginselen van de jachthondensport aangeleerd kreeg.

Na een korte tijd met een traditionele Labrador gewerkt te hebben, heb ik een fieldtrial teefje gekregen uit Ierland, nl. Cherry Dee. Mijn voorkeur gaat uit naar fieldtrial Labradors, maar staande honden vind ik ook prachtig om aan het werk te zien.
Met deze hond ben ik volop gaan trainen. Eerst bij de KNJV Tholen en later bij Multidog van Arno Brosky, waar we de eerste beginselen van meervoudig werk geleerd hebben.
Daarnaast trainen we al lang samen met Cees Schormans waar ik het dirigeren geleerd heb.
Met Cherry Dee (nu 10 jaar oud) heb ik ontzettend veel geleerd, maar ook diploma’s behaald met als uitschieter een AA-diploma in 2003 in het mistige Zeeland.

Na deze Nimrod hebben we een nestje gefokt met Cherry Dee en Bellever Lynx, een prachtige reu uit Duitsland. Uit dit nest werden Jewel & Sample geboren.
Sample heeft vorig jaar op de Nimrod gestaan ( met mijn partner Andrie) en nu is het de beurt aan zijn zus Jewel.
Jewel was al snel op A-niveau. Op de leeftijd van nog geen 2 jaar oud haalde ze haar eerste A-diploma van 97 punten in Rilland.

Dit seizoen begon matig maar Jewel werd beter naar dat het seizoen vorderde. Met 10 A-diploma’s, 4 x KNJV overwinning, 6x MAP-diploma waaronder 3 x 1e plaats, 2 x 2e plaats en 1 x MAP-diploma zonder plaatsing is het toch een mooi seizoen geworden, waardoor de uitnodiging voor de Nimrod een feit werd.

Vanuit deze plaats wil ik iedereen bedanken voor de hulp die ik vele jaren gekregen heb bij het trainen. Op de eerste plaats Andrie, verder Cees Schormans, Wim Schormans en Rien Ripzaad die al honderden eenden, duiven enz. hebben laten vliegen tijdens het trainen.

Verder wens ik iedere deelnemer veel succes en een onvergetelijke en sportieve Nimrod toe, met iets beter weer dan vorig jaar.

Vriendelijke groet, Cora v.d. Weele & Loyal Jewel v.d. Hooydamhoeve.

Lieve lezers, wij zijn Lineke Willems en Cyrano Dyno van Kallisto. Ik ben woonachtig in Best en ben werkzaam op het Stedelijk College in Eindhoven waar ik economie en management & organisatie geef aan leerlingen van vmbo t/m vwo.
Dyno is een DSK van bijna 7,5 jaar die al bij ons is vanaf 8 weken. Ik zag hem bij Eli Bouwman en het was echt liefde op het eerste gezicht!!! En moet je nagaan ik wilde helemaal geen bruinschimmel!!

De liefde voor jachttraining is ontstaan tijdens bezoekjes die ik bracht aan de trainingen van de hond van mijn vader (ook een DSK)en toen mijn eigen DSK er was zijn we aan de slag gegaan.
We begonnen met een allerlei hondencursus in Waalre en later stapten we over op de jachttrainingen o.a. bij de KNJV in de Kempen en Wil Keizers in Reusel.

Ons doel was het halen van een B-diploma KNJV en dat is het eerste jaar ook gelukt. Tijdens de Dianawedstrijd in Tilburg werd er gevraagd of we ook voor A verder gingen en we zijn wederom aan de slag gegaan.
Dyno vond daar echter niets aan en we besloten om te stoppen.
Dit jaar zijn we weer begonnen met een duif achterop de fiets, stoppen bij een weiland, lijn lopen en weer verder. En het leek of Dyno er zin in had. En dat was ook zo!! Hij liep 2 A-diploma’s (o.a. een eerste plek op de DSK wedstrijd) en we hebben ons ook ingeschreven voor MAP wedstrijden.
Ver weg dat wel, maar ja, we hadden een plekje!!

Dyno heeft de afgelopen 3 jaar overigens iedere zondag getraind bij Marian Heinrichs, geen onbekende in de Goldenwereld en zij heeft hem geleerd dat MAP werk echt leuk is!! Tijdens de afgelopen MAP-wedstrijden heeft Dyno vooral mij verbaasd; hard werken en wederom 2 A-diploma’s.

De verrassing was ook groot toen we de uitnodiging kregen voor de Nimrod, iets wat heel ver weg is als je begint met een jong hondje. En iets waarvan je, in mijn geval, nooit van hebt gedroomd omdat het zo onbereikbaar lijkt.
Maar zie, Dyno heeft het voor elkaar gekregen.

Wij hopen dat hij op 10 november goed werk zal laten zien, maar zoals ik al vaker heb gezegd en geschreven “het is een echte Kallisto“.
Tot slot willen wij iedere deelnemer heel veel succes wensen en bedanken we iedereen die Dyno heeft geholpen om tot dit succes te komen.